‘Ik word door jou….’

Door Janneke

 

BLOG ‘Ik word door jou’ (uitspraak van M. Buber, joodse filosoof 1878-1965 )

 

We hebben elkaar nodig om te kunnen bestaan, om mens te kunnen zijn. We dragen verantwoordelijkheid voor elkaar. Zodat we passende zorg kunnen hebben voor de ander en tegelijkertijd passende zorg voor onszelf. Als dit in balans is ontstaat er ook een bepaalde vrijheid. Door omstandigheden kan dit verstoord zijn en daarmee ook uit balans.

 

De verbondenheid tussen ouders, kinderen, grootouders en andere belangrijke relaties hebben jou gevormd. Daarom is het goed om te kijken naar wat maakt dat we doen zoals we doen? Waar en waarom hebben we dit gedrag geleerd. Op deze manier kun je de dieperliggende beweegredenen van ons gedrag verkennen.

 

Vraag jij je ook weleens af hoe je opnieuw vorm kan geven aan het leven dat voor je ligt, jou of jullie toekomst. Dan is het ook goed om met elkaar terug te blikken naar wat je vanuit je verleden hebt meegenomen. Om zo stil te staan bij wat er door de generaties is doorgegeven en ontvangen. Niet om dan tot een oordeel te komen, maar meer naar wat is jouw verhaal.

 

Of het verhaal nu om je hele leven, een specifieke gebeurtenis, een ziekte, problemen, dromen of levenswijze gaat, hoe kunnen we jouw verhaal verrijken door andere perspectieven, zodat er meerdere kanten van jouw verhaal zichtbaar worden. Mogelijk liggen hier verklaringen en hoop voor herstel. Om dan met elkaar weer manieren te kunnen vinden om hier en nu goed te leven. Het leven heeft je gevormd, wat je weerbaar of kwetsbaar heeft gemaakt.

 

Durf en kun je dat onder ogen zien en wat heb je daarin nodig? Versta jij de kunst om onderscheid te maken tussen waar je invloed op hebt en waarop niet?
Dat we onszelf de vraag kunnen stellen: Wat heb ik te geven, maar ook wat heb ik nodig in betekenisvolle relaties. Helpend is het dan om samen op zoek te gaan naar het positieve, om dat te kunnen versterken en uit te breiden. We zijn afhankelijk van elkaar en hebben elkaar daarin nodig om betekenisvol te kunnen leven.

Vraag jij je ook weleens af hoe je opnieuw vorm kan geven aan het leven dat voor je ligt, jou of jullie toekomst?