Terug naar de basis en beter verder

 

Het bestaan van ons mensen is iets wonderlijks en verrassends. Het leven kan warm aanvoelen, als we het pad lopen in verbinding met de ander en goed zicht hebben. Het pad kent ook bochten en dalen, kan koud, grillig en donker zijn, wat het zicht vertroebelt. Soms overschaduwt verdriet, rouw of teleurstelling het pad en is er sprake van onmogelijkheden en vragen, stagnatie in de verbinding met jezelf of de ander, rouw en verlies.

 

Mijn naam is Marianne Vermeer, nu ongeveer 4 jaar werkzaam als behandelaar. Het heeft mijn hart om mensen te ondersteunen. In de gesprekken sluit ik aan bij de hulpvraag en gaan we terug naar de basis. Want vanuit onze basis reageren wij op de omgeving. Waar erfelijkheid, hechting, behoeften, gedachten, gevoelens en motivatie een grote rol spelen. Dit naast de vraag hoe gebeurtenissen uit het leven zijn doorleefd en welke patronen zijn ontstaan.

 

Waar we geen invloed hebben op wat ons overkomt, is er wel een keuze in hoe we reageren op onze ervaring. Er kunnen momenten zijn van geen kracht en niet weten hoe verder. Door de keuze te maken het lijden en de pijn onder ogen te zien, te herbergen en waar mogelijk antwoorden te vinden, is er een weg naar heling. Verdriet wil gezien worden, het liefst door onszelf.

 

Met warmte, enthousiasme en in verbinding ondersteun ik graag bij deze zoektocht, om het evenwicht te hervinden, te motiveren, de verbinding (opnieuw) te zoeken, patronen te ontdekken en te doorbreken en helend te werken.
Ik nodig je van harte uit om een afspraak te maken!